مقصد پرواز است.

خرمشهر دروازه ای در زمین دارد و دروازه ای دیگر در اسمان و تو در جستو جوی دوروازه آسمانی شهر هستی که به کربلا باز شده است و جز مردترین مردان را به راه نداده اند . جنگن آغاز شده تا از خرمشهر دروازه ای به کربلا باز شود.خرمشهر دروازه ای در زمین دارد و دروازه ای دیگر در آسمان . آن روزها زمین و آسمان به هم پیوسته بود و مردترین مردان از همین خاک بال در آسمان می گشودند. و زمین عرصه ظهور یک حقیقت آسمانی است و جنگ بر پا شده تا آن حقیقت ظهور یابد.

آیا نام خرمشهر به همین خانه ها و خیابانها و کوجه ها اطلاق می شود که در آتش کینه متجاوزان می سوزد؟ و یا نام خرمشهر شایسته آن خطه ای است که جوانانش مبعوث شدند تا حقیقت متعالی وجود انسان را ظاهر کنند؟ باد در جسم شهر می وزید و بر آتش کینه متجاوزان دامن می زد ، اما رو شهر ققنوس وار از میان خاکستر نخلهای نیم سوخته و خانه های ویران و کوچه های ناامن یر بر می آورد و زندگی می یافت .

خرمشهر شقایقی خون رنگ است که داغ جنگ بر سینه دارد ...داغ شهادت . ویرانه های شهر را قفسی در هم شکسته بدان که راه به آزادی پرندگان روح گشوده است تا بال در فضای شهر آسمانی خرمشهر باز کنند . زندگی زیباست ، اما شهادت از آن زیبا تر است . سلامت تن زیباست ، اما پرنده عشق ، تن را قفسی می بیند که در باغ نهاده باشند . و مگر نه آنکه گردن ها را باریک آفریده اند تا د رمقتل کربلای عشق آسانتر بریده شوند؟ و مگر نه آنکه خانه تن راه فرسودگی می پیماید تا خانه روح آباد شود ؟ و مگر این عشق بی قرار را بر این سفینه سرگردان آسمانی که کره زمین باشد ، برای ماندن در اصطبل خواب و خور آفریده اند؟ و مگر از درون این خاک اگر نردبانی به آسمان نباشد ، جز کرم هایی فربه و تن پرور برمی آید ؟ پس اگر مقصد را نه اینجا ، در زیر این سقفهای دلتنگ و در پس این پنجره های کوچک که به کوچه های بن بست باز میشوند ، نمی توان جست ، بهتر آنکه پرنده روح دل در قفس نبندد . پس اگر مقصد پرواز است ، قفس ویران بهتر . پرستویی که مقصد را در کوچ می بیند ، از ویرانی لانه اش نمی هراسد .

ولادت و نام گذاری زینب :

2- حیاء الکرم داشت با اینکه در راه خدا دوجوان داده می گوید افسوس که در راه حسین نتوانستم خدمتی انجام دهم.

- اگر حضرت آدم مبتلا شد به مفارقت و حوا به مصیبت هابیل این مظلومه ابتدا به فراق جد و مادر و پدر و برادر که بهترین روضات بهشت بوده و به فراق برادر و مصیبت او و مصیبت دو فرزند مبتلا شد.

- اگر نوح مبتلا شد به زحمت قوم خویش و به برکت خمسه طیبه نجات یافت این مظلومه مبتلا شد به اهل کوفه و شام که بدتراز قوم نوح بوده و غرق در دریای بلیات گردید

- اگر ابراهیم مبتلا شد به آتش نمرودیان و مامور شد به قربانی فرزند خویش این مظلومه مبتلا شد به آتش بدتر از آتش نمرودیان در روز عاشورا بعد از آتش زدن خیمه ها ،ابراهیم در آن حال به فکر بیمار و اطفال نبود و آتش بر او سرد و سلامت شد ، ولی این مظلومه دو اسماعیل به قربانگاه فرستاد.

- اگر یعقوب مبتلا به هجران یوسف شد و در فراق او چنان گریست که نابینا شد آخر به وصال یوسف رسید. این مظلومه مبتلا شد به مفارقت دو فرزند چون یوسف و 6برادر که برای آنها نظیر نبود ، و همه را چشم خود کشته دید و صبر کرد .

- اگر موسی مبتلا شد به فرعون بالاخره به آنها نفرین نمود وآنان به عذابی مبتلا شدند این مظلومه مبتلا شد به پسر مرجانه و یزید که هردو بدتر از فرعون و قارونیان بودند و چه بلاها از آنها دید و در هر حال صبر نمود .

- اگر زکریا را اره بر فرقش نهادند این مظلومه را آنقدر با تازیانه و کعب نیزه بر سر و کتفش زدند تا ورم نمود.

- یحیی را سر بریدند و در حضور سلطان حاضر نمودند این مظلومه را اسیر نمودند و سر برادر را با اوداخل مجلس یزید آوردند.

- یوسف به چاه و زندان مبتلا شد این مظلومه نیز به زندان ابن زیاد و خرابه شام مبتلا شد.

- حضرت رسالت سنگ بر پیشانیش زدند این مظلومه هم از کثرت حزن و الم پیشانی خود را به محمل زد.

- دندان حضرت رسالت را شکستند این مظلومه را گوش دریدند .

- اگر مشرکین بر سر مبارک پیغمبر خاکستر ریختند اهل شام خاکستر گرم بر سر زینب ریختند .

- اگر پیغمبر را نسبت به هذیان گفتن دادند این مظلومه را گفتند :«کذبت یا عدم الله»

خدایا بر محمد و آل محمد درود فرست و ما را به توبه که محبوب تو است ،

برسان و از اصرار بر گناه که مبغوض تو است برهان. خدایا هرگاه یکی از دو

 نقصان (یکی در دین و دیگری در دنیا) به ما روی کند ، آن را که زود تر

مرتفع می شود نصیب ما بگردان و از بلایی که بقای بیشتری د ارد ، توفیق

توبه عنایت بفرما.

خدایا هرگاه همت به یکی از دو کار داشته باشیم که یکی موجب

ناخشنودی و خشم و دیگری موجب رضای توست ، آن را که خوشنودیت را

جلب می نماید، نصیب ما گردان و اراده و توان ما را در آن چه موجب غضب

توست ، سست گردان و ما را به حال ما رها مکن، زیرا نفس چون به حال

خود واگذار شود در باطل می کوشد و میل زیادی در کارهای نکوهیده دارد ،

 مگر آنکه تو ترحم فرمایی .

خدایا ، ما را از ضعف آفریدی و از سستی بنیان نهادی و از نطفه بی ارزش

بنا نهادی ، پس هیچ حول و قوه ای جز قوه و کمک تو نداریم . بنابراین ، ما را

 به توفیق خود موید گردان و استحکام و وجودی ما را تشدید فرما .

و چشم دل مارا بر آنچه خلاف محبت توست ، کور گردان و اعضا و جوارح ما

را در عصیان خود نافذ مگردان.

خدایا بر محمد و آل محمد درود فرست و تمام خاطرات قبلی و حرکت اعضا

و به هم خوردن چشم و حرکات زبان ما را بر راهی قرار ده که ثواب تو را

جلب کند ، به طوری که هیچ حسنه و عمل نیکی را که ممکن است بدان

برسیم از دست ندهیم و بدان وسیله مستحق جزای تو گردیم و هیچ

گناهی را که موجب عقاب و کیفر توست برای ما باقی مگذار.

صحیفه سجادیه ، دعای نهم

در مورد امام مهدى در کتب اهل سنّت روایات زیادى وجود دارد که ما در این جا از برخى کتب معتبر آنان روایاتى را از نظر مى گذرانیم.

1ـ عن عبداللّه بن عباس قال: قال رسول اللّه [صلّى اللّه علیه وآله] إن خلفائی وأوصیائی وحجج اللّه على الخلق بعدی أثنا عشر، أوّلهم أخی وآخرهم ولدی قیل: یا رسول اللّه ومن أخوک؟ قال: علیّ بن أبی طالب قیل: فمن ولدک؟ قال: المهدیّ الذی یملؤها قسطاً وعدلاً کما ملئت جوراً وظلماً. والّذی بعثنی بالحقّ بشیراً لو لم یبق من الدنیا إلاّ یوم واحد لطوّل اللّه ذلک الیوم حتّى یخرج فیه ولدى المهدیّ فینزل روح اللّه عیسى بن مریم فیصلّى خلفه، وتشرق الأرض بنور ربّها ویبلغ سلطانه المشرق والمغرب^(1).

رسول خدا ـ صلّى اللّه علیه وآله ـ فرمودند:

جانشینان من و اوصیاء من و حجّت هاى خدا بر مخلوقات خدا بعد از من دوازده نفر مى باشند اوّلین آنها برادرم و آخرین آنها فرزندم مى باشد پرسیدند: اى رسول خدا برادرت کیست؟ حضرت فرمودند: على بن ابى طالب ]علیه السلام [سئوال شد فرزندت کیست؟ فرمودند: مهدى است که زمین را از قسط و عدل پر مى کند بعد از آنکه از جور و ظلم پر شده باشد. قسم به خدائى که مرا از روى حق و براى مژده دادن مردم برانگیخت اگر از عمر دنیا به جز یک روز نمانده باشد، خداوند آن یک روز را آنقدر طولانى مى کند تا اینکه در آن فرزندم مهدى ظهور کند و سپس روح اللّه عیسى بن مریم پائین مى آید و پس پشت سر او نماز مى خواند و زمین به نور پروردگارش روشن مى شود و سلطنت او مشرق و مغرب دنیا را فرا مى گیرد