عشق

                   عشق یعنی                  

عشق یعنی یک شلمچه استخوان

                          ماندن تنها پلاکی از جوان

عشق یعنی یک طلائیه غریب

                         یک دویچی یادگاری از حبیب

عشق یعنی یک هویزه قتلگاه

                         رویش صد جمجمه در پاسگاه

عشق یعنی یک دوکوهه غمگسار

                         یک جریره مردمانی سوگوار

عشق یعنی یک حلبچه شط خون

                         روی پیشانی گلها، خط خون

عشق یعنی یک بیابان بی کسی 

                        نیست دنیای شقایق را خسی

عشق یعنی یک غروب آتشین

                       جبهه را گشته مزین اینچنین

عشق یعنی یک پدافند التماس

                       باغبان باغی از گلهای یاس

عشق یعنی جاده ای بی انتها

                      خاکریزی بی نهایت تا خدا

عشق یعنی سنگری از اعتماد

                      گشته فکه سرزمین اعتقاد

عشق اینجا یاد زهرا می کند

                     نخل بی سر یاد مولا می کند

عشق اینجا دل ربایی می کند

                    عاشقان را کربلایی می کند

آی مردم عشق معنا می شود!

                   عاشقی اما معما می شود

عشق با خمپاره معنا می شود

                   یا شهادت نامه امضاء می شود

جبهه عاشقان را حکایت می کند

                   یا قنوتش را روایت می کند

بارالها خود کمکم کن که جز تو کسی را ندارم و تو مهربانترین مهربانان هستی

بارالها گم کرده ای که فقط تو میدانی او کجاست او را به ما برسان که درد فراق بسیار سخت است گم کرده من بهترین بنده ی توست

بارالها جهان در انتظار است ، در انتظار قدوم مبارکش ،که او بیاید وجهان را پر از عدل و داد کند

بارالها او شبیه ترین به رسول توست و منتقم خون تو یعنی حسین است اورا برسان تا انتفام زهرای حیدر را بگیرد وقبر گمگشته مادر را به همگان نشان دهد

بارالها انتظار هم منتظر است تا مهدی فاطمه بیاید او رابرسان که انتظار خیلی سخت است

منتظران را به لب آمد نفس ای شه خوبان تو به فریاد رس

                  ای تو صاحب الزمان !

            دل جدا زیاد تو

                      آشیانه ای خراب وبی صفاست

                             کوچه باغ سینه ها

 ای گل محمدی ! به عطر نامت آشناست

           آن که در پی تو نیست ، کیست؟

       آن که بی بهانه تو زنده است،

                                             در کجاست؟

رجعت : پایان عمر ابلیس

خثعمی می گوید : از امام صادق (ع) شنیدم که می فرمود :

ان ابلیس قال : " انظرنی الا یوم یبعثون [1] " فابی الله ذلک فقال : " فانک من المنظرین ? الی یوم الوقت المعلوم [2] " فاذا اکان یوم الوقت المعلوم ظهر ابلیس فی جمیع اشیاعه منذ خلق الله آدم (ع) الی یوم الوقت المعلوم و هی آخر کرة یکرها امیرالمومنین (ع) .

فقلت : و انها لکرات ؟ قال : نعم ، انها لکرات و کرات ، ما من امام فی قرن الا و یکر معه البر والفاجر فی دهره حتی یدیل الله تعالی المومن و الکافر ، فاذا کان یوم الوقت المعلوم کر? امیرالمومنین (ع) فی اصحابه ، و جاء ابلیس فی اصحابه و یکون میقاتهم فی ارض من اراضی الفرات یقال له " الروحا " قریب من کوفتکم فیقتلون قتالا لا یقتل مثله منذ خلق الله عزوجل العالمین .

فکانی انظر الی اصحاب علی امیرالمومنین (ع) و قد رجعوا الی خلفهم القهقری مائة قدم ، و کانی انظر الیهم و قد وقعت بعض ارجلهم فی الفرات ، فعند ذلک یهبط الجبار ،

ای ینزل ایات عذابه " فی ظلل من الغمام و الملائکة و قضی الامر [3] "

و قضی الامر رسول الله ? امامه بیده حربة من نور ، فاذا انظر الیه ابلیس رجع القهقری ناکصا علی عقبیه ، فیقول له اصحابه : این ترید ، و قد ظفرت ؟! فقال " انی اری ما لا ترون [4] " " انی اخاف الله رب العالمین [5] " فیلحقه النبی فیطعنه بین کتفیه فیکون هلاکه و هلاک جمیع اشیاعه ، فعند ذلک یعبد الله عزوجل و لا یشرک به شیئا ، و یملک امیر المومنین (ع) اربعا و اربعین الف سنة ... ؛[6]

همانا شیطان از خداوند درخواست کرد که او را تا روز قیامت مهلت دهد ، ولی خداوند از در خواست او امتناع ورزید و رد کرد ، فرمود : تا روز معلوم از مهلت داده شدگان هستی . وقتی روز معلوم شود شیطان با تمام پیروانش از زمان حضرت ادم تا روز معلوم ظاهر می شوند و آن آخرین رجعت و برگشت حضرت علی (ع) می باشد .

راوی با تعجب سوال کرد : آیا چندین برگشتن است که این اخرین رجعت حضرت علی (ع) است ؟! حضرت با تاکید فرمود : بلی همانا چندین رجعت است . هیچ امامی نیست مگر اینکه مومنان و فاجران زمانش با او رجعت می کنند تا اینکه خداوند ، مومن را از کافر جدا نموده و بر آن ها حاکم کند . پس هنگامی که روز معلوم فرا رسد امیرالمومنین (ع) در میان اصحابش و شیطان در میان اعقابش رجعت می کنند ، تلاقی این دو نیرو ، در سرزمین اطراف فرات نزدیکی های کوفه به نام الروحا می باشد . جنگ سختی بین این دو نیرو شعله ور می شود که هرگز در عالم سابقه نداشته است .

سپس حضرت ( شاید برای حصول یقین و رفع تردید راوی ) فرمود : گویا الان می بینم اصحاب علی (ع) که حدود صد قدم به عقب برگشته اند و قسمت هایی از پاهای انها در اب فرات واقع شده و فرو رفته

است . در این هنگام است که عذاب الهی بر جنود ابلیس نازل شده و پیامبر اکرم? کار را پایان می دهد ، در دست آن حضرت حربه ای ( وسیله جنگی ) از نور است که شیطان با دیدن آن عقب عقب برگشته و از جنگ سر باز می زند . وقتی یارانش فرار او را مشاهده می کنند با تعجب می پرسند به کجا می خواهی بروی در حالی که پیروز شدی ؟! جواب می دهد : من چیزی را مشاهده می کنم که شما نمی بینید ، من از پروردگار عالمیان می ترسم . سپس رسول خدا به او می رسد و نیزه ای را در میان دو کتفش فرو کرده و به حیات او و اصحابش پایان می دهد . پس از هلاکت شیطان و جنودش فقط خداوند عبادت می شود و هیچ چیزی شریک او قرار نمی گیرد ، و امیرالمومنین (ع) 44000 سال حکومت می کند ....

1- این روایت مصداق (یوم معلوم ) را که به ابلیس مهلت داده شده است تفسیر و معین می کند که مراد از روز معلوم روز رجعت است که با آخرین رجعت امیر المومنین (ع) به زندگی او پایان داده شده و فرصت شیطنت از او گرفته می شود .?- این روایت مثل روایات دیگر [7] برای علی (ع) چندین رجعت اثبات می کند . معلوم می شود که در رجعت ها و حکومت های قبل ، ابلیس زنده است و به شیطنت خودش ادامه می دهد پس در جامعه گناه هم انجام می گیرد . لذا حضرت مهدی را به شهادت می رسانند [8] و پس از شهادت آن حضرت ائمه اطهار (ع) به ترتیب حکومت نموده و جامعه را بر اساس احکام الهی اداره می کنند که در این جامعه فقط خداوند پرستش شده و جهان از لوث هر گونه شرک . نفاق پاک و طاهر می شود . این حدیث ضمن تفسیر یوم المعلوم همان مضمون ایه 55 سوره مبارکه نور را تثبیت می کند .

? - اخرین رجعت کنندگان شرک و نفاق ، ابلیس و اتباعش می باشند که بعد از جنگ سختی با امیرالمومنین (ع) به دست رسول خدا ? به هلاکت می رسند ، ولی عده ای از سران شرک و نفاق در زمان حکومت مهدی (ع) رجعت می کنند و آن حضرت به جنایات آنها رسیدگی نموده[9] و بر اساس شدت شقاوت و درکات آنها ، بعضی برای دیدن عذاب بیشتر می مانند و بعضی از دنیا می روند.[10]

شاید بتوانیم از این روایات چندین رجعت را به طور عموم برای رهبران نیکان و معاندان استفاده کنیم زیرا وقتی که امام (ع) از آخرین رجعت امیر المومنین (ع) خبر داد ، راوی به طور مطلق سوال کرد که آیا چندین رجعت است ؟ حضرت هم با تاکید و بدون قید جواب داد : بلی ، چندین رجعت است . و سپس از تعمیم رجعت برای امامان گذشته و نیکان و بدان عصرش خبر داد . این جمله به منزله دلیل تعدد رجعت است .

4- در این حدیث یکی از اهداف رجعت هم بیان شده است که مومنان بر کفار حکومت کنند. و صف مومنان از کفار جدا شود چه اینکه در روایات شیعه و سنی آمده است :

حضرت علی (ع) با عصای موسی و انگشتر سلیمان که در دست دارد ، مومن و کافر را علامت گذاری نموده ، هر کدام در پیشانیشان نوشته می شود : هذا مومن و هذا کافر .[11]

5- از این حدیث استفاده می شود که حکومت های بعد از رجعت بسار طولانی است . و تنها امیرالمومنین (ع) در آخرین رجعت خود چهل و چهار هزار سال حکومت می کند در حالی که روایات چندین دولت و رجعت را برای ایشان بیان می کند [12] و معلوم نیست که آن دولت ها چندین سال طول می کشد که از چهار هزار سال تا ده هزار سال گفته شده است .[13]

پنجاه هزار سال حکومت می کند[14] و حکومت امام حسین نودوپنج هزار سال طول می کشد . این اعداد شاید برای تعیین نباشد بلکه کنایه از طولانی بودن زمان رجعت باشد ، چون در بعضی روایات به طور مطلق می فرماید : عمر زمان رجعت چندین برابر عمر حیات اول است .[15]

-[1] سوره اعراف / ایه 14

-[2] سوره حجر / ایه 36 و 37

[3] - سوره بقره / ایه 210

[4] - سوره انفال / ایه 48

[5] - سوره حشر / ایه 16

[6] - بحارالانوار / ج 53 ص 42 – الرجعة ص 35 و 34 – الزمام الناصب ص 218

[7] - بحارالانوار / ج 53 ص 47 و ...

[8] -بحارالانوار / ج 52 ص 399 و 398 – الرجعه ص 137 و ...

[9] - بحارالانوار / ج 53 ص 26 – الرجعه / ص 132 و 100 – الایقاظ ص 286

[10] - بحارالانوار / ج 53 ص 44

[11] - کنزالعمال / ج 14 ص 624 و 623 – عقد الدرر ص 390 – بحارالانوار / ج 53 ص 108 و...

[12] - بحارالانوار / ج 53 ص 47

[13] -ر.ک:الزام الناصب / ج2 ص 146

[14] - همان ص 104

[15] - مختصر بصائر الدرجات ص 18 – بحارالانوار / ج 53 ص 65 – الرجعه ص 8و138