در سال 6 هجری در مدینه بود و پیامبر در مسافرت بود منتظر بودند تا پیامبر نام او را بگذارد پیامبر منتظرنزول وحی شد و توسط جبرئیل نامش از طرف خداوند زینب گذاشته شد پیامبر صورت خود را بر صورت او گذاشت و گریست علت را از او پرسیدند فرمود جبرئیل به من خبر داده است که این دختر شریک در غم های حسین است . و سفارش اکید فرمودند که رعایت کنند حال این دختر را که نمونه و نماینده خدیجه کبری است.

حیاء و عفت زینب:

هرگاه می خواست به حرم رسول خدا برود علی (ع) می فرمود شب برو حسن در جلو و حسین در پشت سر او وقتی وارد مسجد می شدند نور چراغ را کم میکردند تا کسی قامت زینب را نبیند .

علم زینب:

در مقام علم و یقین چنانکه امام علم امام لدنی است نه کتابی و نه اکتسابی ، برای زینب هم نیز لدنی است. او عالم غیر معلم است به گفته امام سجاد (ع) : عمه ام زینب دانشش الهی است نه خواندنی.

حق زینب همانند حق حسین است:

به همان سنت که حسین(ع) بر مسلمین حق دارد خواهرش نیز بر جمیع مسلمین تا قیامت حق دارد زیرا تکمیل نتیجه شهادت حسین (ع) با اسارت زینب بود .

دو شرط ضمن عقد زینب:

شرط اول علی (ع) با عبدالله بن جعفر طیار این بود که به خاطر علاقه شدید زینب به برادرش اذن بدی روزی یک بار به دیدن برادر برادرش حسین برود.

دوم اینکه هر گاه حسین بخواهد به مسافرتی برود زینب را ببرد و مانع او نگردی.

اولادش را در راه خدا می دهد :

وقتی که علی اکبر حسین شهید می شود خود را بر بالین جوان برادرش می رساند و ناله های جانسوز سر می دهد ولی هنگامی که خبر شهادت فرزندانش را می شنود از خیمه بیرون نمی آید به دو جهت:

1- اخلاص عمل زیرا کسی که در راه خدا کاری انجام داد و یا چیزی داد نباید خودش را قابل ببیند.